Lemmy Kilmister heeft in mijn ogen geniaal werk verzet met Motorhead en Hawkwind, maar zijn side-projects en andere uitstapjes (ook die op het witte doek) willen nog wel eens wat minder geniaal zijn. Ik ben eerlijk gezegd ook nooit echt lovend geweest over zijn collaboratie met Slim Jim Phantom (Stray Cats) en Danny B Harvey. Het concept klinkt op papier heel aardig: 50s rock'n'roll vertolkt door Lemmy. Dat klinkt gaaf, toch? Het is echter zo dat de nummers dusdanig dicht bij het origineel blijven dat er te weinig interessants gebeurt om op te vallen. Het is verder best leuk en aardig, maar nergens spannend genoeg voor mij. Ik denk dat het heel gezellig is voor Lemmy, Slim en Danny om dit gezamenlijk in de studio en op het podium (er is ook een live DVD van Headcat) klaar te spelen. Maar Gene Vincent, Buddy Holly en Eddie Cochran hebben zelf de tand des tijds ook makkelijk weten te weerstaan en daarom is het voor de luisteraar zeker zo aangenaam om de originelen te beluisteren (is dat niet vaak zo bij covers?). Daar zit 'em een beetje het probleem voor dit project. Dat neemt niet weg dat ik deze, en ook de twee voorgaande albums van Headcat, vast nog wel eens opzet. Het is immers Lemmy en de nummers zijn natuurlijk wel heel erg tof. Ook de twee eigen nummers op deze plaat trouwens. Daarbij is het nog altijd beter dan HeadGirl wat mij betreft.

Score: 69/100